Turystyczne Forum Wiedzy

wakacje nad morzem w Polsce

< Poprzednia  1 ...  23  24  25  26  [27]

Centralne Muzeum Morskie

03 październik 2011r.

Polska - mimo interesujących tradycji morskich, sięgających wczesnego średniowiecza - nie posiadała do niedawna muzeum morskiego z prawdziwego zdarzenia. Przed wojną były skromne próby stworzenia wystaw o tematyce związanej z morzem i żeglugą, lecz żadne z tych, cennych wprawdzie, ale tylko amatorskich poczynań nie przerodziło się w placówkę naukową, godną miana muzeum. Pierwszą wystawkę tego rodzaju zorganizował w 1920 r. oddział PTK w Pucku. Kolejne ekspozycje powstały w Muzeum Przemysłu i Techniki w Warszawie oraz przy Szkole Morskiej w Gdyni. Niewielką wystawkę oceanograficzną urządził znany naukowiec K.K. Demel (zm. 27 IX 1978 r.) na Stacji Rybackiej w Helu. Innym, godnym zanotowania faktem były zbiory prywatne Adama Żeleńskiego z Krakowa i znacznie bogatsze, zajmujące 10 pokoi (udostępnione publiczności od 1924 r.) prywatne "Muzeum Morskie" hr. Stanisława Ledóchowskiego w Warszawie.


Centralna Świetlica Związku Polaków

03 październik 2011r.

Społeczeństwo polskie w przedwojennym Wolnym Mieście Gdańsku, stanowiące ok. 10 procent ogółu ludności tego niefortunnego tworu polityków zachodnich, narażone było na dotkliwy ucisk ze strony nacjonalistycznych władz miejscowych, działających pod dyktando czynników rządowych w Berlinie. By bronić polskiego stanu posiadania w każdej dziedzinie życia,rozpoczęli gdańscy działacze restytuować dawne polskie towarzystwa (zduszone przez Prusaków podczas wojny) i zakładać nowe, mające służyć sprawie polskiej. Pracę tych zrzeszeń koordynowała naczelna organizacja społeczno-polityczna o nazwie Gmina Polska, założona 21 IV 1921 r. W 12 lat później, wobec powtarzających się w łonie tej organizacji tarć i w obliczu niebezpieczeństwa, przed jakim stanęła miejscowa Polonia po uchwyceniu władzy w Wolnym Mieście przez hitlerowców, grupa energicznych działaczy utworzyła w 1933 r. w porozumieniu z Komisarzem Generalnym Rzeczpospolitej Polskiej w Gdańsku nową, konkurencyjną dla Gminy Polskiej organizację pod nazwą Związek Polaków w Wolnym Mieście Gdańsku. Jego kierownictwo zapowiedziało zdecydowaną walkę o zagrożone prawa polityczne, społeczne, gospodarcze i kulturalne miejscowej ludności polskiej. W założeniach programowych nowego zrzeszenia znalazło się sformułowanie zapowiadające działalność zmierzającą do wychowania obywatela narodowo uświadomionego, zdolnego do ofiarnego czynu dla sprawy narodowej.


Bytów

02 październik 2011r.

Żaden z wytrawnych turystów zwiedzających województwo słupskie nie ominie Bytowa, miasta malowniczo położonego w kręgu wzgórz morenowych, lasów i jezior, a sławnego z posiadania okazałego zamczyska pokrzyżackiego, z którego istnieniem wiązały się w przeszłości dramatyczne dzieje tej okolicy. Bytów i ziemię bytowską, należące w początkach XIII w. do Księstwa Słupsko-Sławieńskiego włączono ok. 1217 r. lub nieco później do Pomorza Gdańskiego. Dzieła tego dokonał książę gdański Świętopełk II na wyraźne żądanie miejscowego rycerstwa, pragnącego wyzwolenia spod brutalnej okupacji duńskiej, trwającej od 1210 r. Po wygaśnięciu w 1294 r. dynastii książąt gdańskich przechodziła ziemia ta kolejno pod rządy Przemyśla II, Władysława Łokietka, w 1306 r. opanowali ją brandenburczycy, a następnie książę wołogojski Warcisław II. Władca ten odstąpił ziemię bytowską w 1321 r. niemieckiemu, nieprzyjaznemu Polsce rodowi Be-hrów, który w 1329 r. sprzedał dominium et castrum Bytów Zakonowi Krzyżackiemu. Ten umacniając pd.-zach. rubież swego państwa wybudował na przełomie XIV/XV w., w miejscu wspomnianego castrum Bytów (i może wcześniejszego grodu słowiańskiego) silną twierdzę na siedzibę prokuratora, podległego bezpośrednio w. mistrzowi w Malborku.


Bursztyn - złoto Bałtyku

01 październik 2011r.

W nazwie wsi Gleźnowo usytuowanej nad przymorskim jeziorem Bukowo pod Sławnem kryje się prastare słowiańskie miano bursztynu, posiadające postać giez, co potwierdza zapis u Pliniusza i Tacyta w formie glesum, glaesum — bursztyn. Dzisiejsza nazwa tego szlachetnego minerału wywodząca się z języka niemieckiego występuje po raz pierwszy w dokumencie z 1323 r. w formie burnsteyn (czytaj bursztejn), a w 1460 r. bursthyn, co wymawiało się bursztyn. Zapis z 1493 r. brzmi: paczyerze yedny koralowe a drugye burstynowe. a inny, łaciński, o rok późniejszy głosi: Trinum paternoster, unum coralinum et duo burstynowe, co oznacza występowanie w różańcu na przemian: jeden paciorek koralowy i dwa bursztynowe.


Strona 27 z 27, < Poprzednia  1 ...  23  24  25  26  [27]