Turystyczne Forum Wiedzy

Poznajemy stare miasto (śródmieście Świnoujścia)

28 lipiec 2011r.

Spacer długości ok. 6 km trwający 4 godz. (w tym 1 godz. odpoczynku w parku koło stadionu). Punktem wyjścia jest Wybrzeże Władysława IV w okolicy poczekalni promów miejskich. Spacer zapozna nas ze starą częścią miasta oraz terenami przyległymi, najbardziej interesującymi z krajoznawczego punktu widzenia. Lewobrzeżne dzielnice Świnoujścia zamieszkuje ok. 20 tys. osób (2/3 ogółu mieszkańców). Centrum miasta, a zarazem jego najstarsza część rozpoczyna się nad Świną i ciągnie się w kierunku zachodnim aż do kościoła Chrystusa Króla. Jej rozplanowanie pochodzi z połowy XVIII w., twórcą jego był generał Wallrabe, z pochodzenia Holender. Zalążki miasta powstały koło 17150 r. Podczas wojny 7-letniej (1756-— 63) znaczna część wzniesionych budowli została zniszczona przez Szwedów, którzy nie chcieli dopuścić do powstania konkurencyjnego portu u ujścia Świny (zob. s. 45). Wygląd tej części miasta na przestrzeni 200 lat poważnie się zmienił. W 1754 r. Świnoujście liczyło 670 mieszkańców żyjących głównie z zajęć portowych, budowali! statki i łodzie, pracowali przy przeładunku towarów. Wzmianki o wiatrakach stojących gdzieś w okolicy obecnego ratusza wskazują, że mieszkali tu i młynarze, zapewne także rybacy i inni rzemieślnicy. Na początku XIX w. miasto liczyło 25#0 mieszkańców. Przystąpiono wówczas do budowy ratusza, niewielkiego obiektu, który obecnie jest siedzibą władz miejskich. Spacer rozpoczynamy od pl. Rybaka przylegającego do ul. Armii Czerwonej, którą będzie prowadziła trasa zwiedzania. Na środku placu ratusz — Prezydium Miejskiej Rady Narodowej, zbudowany w 1. 180i5—09. Jest to budynek 2-kondygnacyjny kryty ceramicznym, dwuspadowym dachem z naczół-kami, w którym okna w kształcie tzw. wolich oczu. Dach zwieńczony jest wieżyczką z galeryjką i metalową chorągiewką z datą 1839 (prawdopodobnie data budowy wieżyczki). W ratuszu w XIX w. mieściły się nie tylko władze miejskie^ ale również kasa budowy portu, waga miejska, straż pożarna i areszt. Nad głównym wejściem (od strony ul. Armii Czerwonej) herb miasta — pomorski gryf z kotwicą. Nieco niżej tablica pamiątkowa umieszczona „W I rocznicę powrotu do Macierzy 6. X. 1946". Po przeciwnej stronie ratusza (od strony Świny), na wielkim głazie narzutowym umieszczono w 1960 r. marmurową tablicę ku czci polskich żołnierzy uczestników walk o Wolin. Na placu, na niewielkim zieleńcu duży głaz narzutowy z żelaznym kółkiem. Takie głazy służą do kotwiczenia pływających na morzu boi (pław) wskazujących statkom drogę do portu. Przy zachodniej pierzei pl. Rybaka wznosi się 24 Dom Rybaka. Mieści się w nim hotel dla rybaków zawijających do portu (100 miejsc noclegowych), Klub Morski z kawiarnią i salą widowiskową na 200 miejsc oraz młodzieżowa pracownia plastyczna prowadzona przez znanych świnoujskich plastyków — Zofię ii Stanisława Kuglinów. Z placu w kierunku morza biegnie ul. Feliksa Dzierżyńskiego, przy jej przecznicach można obejrzeć niskie XVIII-wieezne domki pamiętające początki miasta. Idziemy ul. Armii Czerwonej w kierunku zachodnim, jest to jedna z głównych arterii miasta, znajdują się przy niej sklepy, urzędy i instytucje kulturalne. Mijamy Prezydium Powiatowej Rady Narodowej i wchodzimy na pl. Słowiański, dawny Wielki Rynek. Świnoujście, którego sieć ulic została zaplanowana w połowie XVIII w. ma charakterystyczny układ dla portowego miasta. Życie gospodarcze koncentrowało się wówczas w porcie, a dla potrzeb handlu wewnętrznego wytyczono 2 place, zwane rynkami, o kształcie zbliżonym do trójkątów, zwano je Wielkim i Małym Rynkiem. Dzisiaj noszą nazwy pl. Słowiański i pl. Wolności. turystyka turysta na urlop

kurorty, Wolin, Świnoujście, morze