wakacje nad morzem w Polsce
12 październik 2011r.
Gdańskie Bractwo św. Jerzego, skupiające w średniowieczu najstarsze i najmożniejsze rody patrycjuszowskie, dzierżące w swoich rękach prym we władzach miejskich i zaliczające się niemal do stanu rycerskiego zrezygnowało pod koniec XV w z korzystania z założonego przez siebie Dworu Artusa. Nie odpowiadało mu "zdemokratyzowanie" nowej, wzniesionej przez miasto rezydencji całego kupiectwa, więc pragnąc zachować swój dotychczasowy ekskluzywny charakter wybudowało sobie osobną siedzibę. Stanęła ona przy gotyckiej Bramie Długoulicznej, między dwoma ciągami murów obronnych. Międzymurze wykorzystywano po wybudowaniu dworu do ćwiczeń i zawodów w strzelaniu z kuszy. Wzniesiony w latach 1487-94 r. dwór należy do najznakomitszych dzieł architektury późnego gotyku w Gdańsku. Zbudował go Johann Glotau, a wszystkie wydatki związane z inwestycją pokrył podobno bogaty kupiec Mynard von Stein. Formując niezwykle kunsztowne elewacje budynku wprowadził na piętrze ogromne prostokątne okna, mieszczące się w głębokich wnękach zwieńczonych bliźniaczymi łękami. Bogate profilowania we wnękach i wystających częściowo poza lica ścian wieżyczkach narożnych grają światłocieniem i zachwycają bogactwem rysunku. Kunsztowna attyka kryje częściowo namiotowy dach z połowy XVI w. Wieńczy go wieżyczka z latarnią, powstałą w XVII w. Na jej szczycie umieszczono metalową figurę św. Jerzego zabijającego smoka. Oryginał tego dzieła, pochodzącego z 1566 r. znajduje się w miejscowym Muzeum Narodowym, a kopię widoczną na dworze wykonał podczas odbudowy spalonego w 1945 r. gmachu metaloplastyk gdański Marian Ogorzeją. Na hełmie rycerzy wyryto w 1566 r. herby Polski i Gdańska. Na parterze budynku znajdowały się niegdyś pomieszczenia na sprzęt strzelecki, a na piętrze wielka, reprezentacyjna sala -miejsce spotkań członków bractwa, zabaw, fechtunku itp. Pod koniec XVI w. zaczęto wykorzystywać salę na przedstawienia teatralne, a około poł. XVII w. odbywała się w niej kontrola sukna. W XIX w. mieściła się w budynku początkowo szkoła plastyczna, z kolei odwach garnizonu pruskiego, a następnie kwiaciarnia. W 1904 r. wprawiono we wschodnią ścianę dworu renesansowy portal dłuta W. van den Błocka, przeniesiony z kamienicy przy ul. Długiej 55. Odbudowany w 1953 r. Dwór św. Jerzego (wg proj. inż. arch. R. Massalskiego) zajmuje gdański oddział SARP.