Turystyczne Forum Wiedzy

Darłowo

25 maj 2012r.

DARŁOWO Miasto położone w odległości 3 km od morza, ocalałe od zniszczenia wojennego, zachowało swój średniowieczny charakter i wiele zabytków architektnicznych. Miejscowość czysta i ładnie rozplanowana, o układzie regularnej szachownicy. W samym środku znajduje się okazały i obszerny plac, zastawiony w głębi długim gmachem ratusza z późno-barokowym, podwójnym dachem, spoza którego wyłaniają się potężne mury i wieże bazyliki typu słupskiego. Ozdoby dodaje starożytna fontanna stojąca na rynku. Do portu prowadzi kanał, gdzie znajdują się wielkie magazyny zbożowe z elewatorami. Piękna dzielnica willowa z urzędami rybackim i morskim ciągnie się wzdłuż parku miejskiego. Starszą część miasta otacza aleja ze szczątkami starych murów miejskich i obwarowań. Historia. Obok gródka słowiańskiego, którego wały zachowały się do dziś nad Wieprzą, buduje miasto Wiesław II, książę rugijski, w r. 1271, sprowadzając tu osadników z Rugii. Dlatego obok nazwy Darłowo istniała też niemiecka nazwa Rugenwalde( niektórzy historycy niemieccy używają też nazwy Darlewberg). Jak stara musi być ta osada, świadczy napis na mapie starożytnej Ptolomeusza R u g i e, umieszczony na tym miejscu. Zniszczone w czasie zamieszek krajowych miasto odbudowują trzej możni bracia Święcowie: Jaśko, Wawrzyniec i Piotr, do których wówczas cała ziemia darłowska należała. Sprowadzili oni po raz pierwszy kolonistów niemieckich, nadając im prawo lubeckie. Ludność słowiańska została wówczas zepchnięta do osobnych dzielnic, gdzie ilość jej ulegała zmniejszaniu. Darłowo bogaci się na handlu morskim, przystępuje do Hanzy, prowadzi specjalną politykę kupiecko-mieszczańską, opierając się władzy i ingerencji książąt pomorskich, a nawet odnosząc się do nich wrogo. Posiadając własną flotę handlową i wojenną, potrafi nawet obronić się przed ówczesną plagą korsarstwa. Władysław Jagiełło pozwala w r. 1403 kupcom polskim na handel morski i skierowuje ich przez port w Darłowie. W ciągu dziejów Darłowo było pięć razy niszczone wielkim pożarem. W czasie wojny 30-letniej wojska szwedzkie i cesarskie raz po raz rabowały i rekwirowały zboże i inną żywność. Wielka nędza panowała wówczas w ziemi darłowskiej, wielu ludzi uciekło do Gdańska, pola stały odłogiem, a choroby i głód dziesiątkowały ludność. Za czasów Napoleona kupcy darłowsey wykorzystali blokadę Anglii przemycali towary angielskie do Europy. Zwiedzanie. Z dawnych zabytków zachowało się dość dużo. Przede wszystkim zwiedzamy zamek książęcy, wznoszący się nad Wieprzą i jej odnogą na miejscu z natury już obronnym. Obok zamku na rzece znajduje się młyn zamkowy i elektrownia. Monumentalna architektura zamku pochodzi z drugiej połowy XIII w., kiedy rezydował tu książę rugijski Wiesław II. Za czasów króla Eryka zamek przybrał wygląd gotycki i został włączony organicznie, jako cytadela w obręb fortyfikacji miasta (połowa XV w.). W r. 1538 książę Barnim wybudował w skrzydle północnym dwie sale na piętrze. Ostatnią książęcą mieszkanką zamku była Elżbieta, córka Kazimierza Jagiellończyka, a wdowa po ostatnim potomku pomorskiego rodu panującego, Bogusławie XIV, która dokończyła rozpoczętą przez małżonka przebudowę, gotyckiej kaplicy zamkowej w formie wczesnego baroku. Dziś na zamku mieści się doskonale zorganizowane Muzeum (działy: historyczny, sztuki religijnej, geologiczny, prehistoryczny, ludoznawczy). Przewodnik pokazuje więzienie na wieży, pokój muzykantów, salę przyjęć, salę tronową, salę rycerską. Bazylika darłowska pochodzi z r. 1321. Z czterograniastej wieży widok na miasto i morze. Wewnątrz kościoła srebrny ołtarz przeniesiony tu z kaplicy zamkowej, niestety, bez srebrnych reliefów, które wywieźli hitlerowcy; kilka olejnych obrazów, między innymi Cranach a młodszego, , Doskonale zachowaną, gotycka Brama Kamienna (XIV w.) oraz na pobliskim cmentarzu gotycka budowla centralna kaplicy św. Gertrudy z XV w. (gwiaździste sklepienie, barokowa ambona z r. 1639, przeniesiona tu z kaplicy zamkowej) oraz szczątki murów okalających Darłowo to najciekawsze obiekty ocalałego od zagłady wojennej miast. Wycieczki z Darłowa 1. Do Sław:na; miasta powiatowego, odległego od Darłowa 23 km, Koszalina 43 km, Słupska 27 km, Gdańska 148 km, Szczecina 204 kra. Kilka linii autobusowych umożliwia wycieczki w okolicę. Wojna zniszczyła głównie śródmieście. Ocalały obie bramy miejskie: Koszalińska i Słup-skra, z których widoki na miasto. Fara, odbudowana z gruzów w r. 1947, pochodzi z r. 1321 i posiada olbrzymią oryginalną fasadę. 2. W dolinę rzeki Grabowej do wzgórza 49 metrów wysokości z 10 grobami Hunów (legenda), najlepiej pociągiem do stacji Wiekowo, 20 km na linii do Koszalina, dalej pieszo na północ w dolinę Grabowej — po drodze leśniczówka Nowy Kraków. 3. Do Ostrowca, 11 km na południe od Sławna, gdzie największe na Pomorzu wały grodziska słowiańskiego, pokrytego dziś lasem. Po drugiej stronie jeziora zamek rodziny Podewilsów i stary kościół z tryptykiem w głównym ołtarzu. 8 km na południe od Ostrowca zabytkowy zamek w K r ą g u. 4. Na przylądek Jarosławiec wzdłuż morza plażą, z Darłówka 18 km, a przez wieś Rusinowo 20 km. Po przejściu 10 km plażą między morzem a jeziorem Kopań, dochodzimy do wsi rybackiej Witowo. Morze tu jest zdradliwe; dla ochrony brzegu zbudowano liczne ostrogi z pali i kamieni. 14. WITOWO. Kąpielisko morskie i wieś rybacka. Ziemia ciężka do uprawy, choć urodzajna. W starych chatach są podwójne ściany z łóżkami w środku, zasłoniętymi od pokoju firankami. Letnicy chętnie tu przyjeżdżają. Jezioro Kopań, 8 km długości, 3 km szerokości, jest połączone z morzem kanałem. Łowią tu leszcze, szczupaki, węgorze. Z Witowa idziemy do Rusinowa, 2 km, wsi położonej na wysokim wzgórzu i ciągnącej się wzdłuż drogi, w odległości 2—3 km od morza. Na południowym krańcu wsi na wzgórzu spod kościoła na cmentarzu widok na całą okolicę, na wydmy i morze. Rusinowo to wieś bogata i ludna. W pobliżu Rusinowa wzdłuż morza lasem biegnie betonowa autostrada. Udajemy się nią do Jackowa.

darłowo, atrakcje, miejscowości