wakacje nad morzem w Polsce
25 październik 2011r.
Syn Świętopełka — Mściwój II stanął wobec trudnej sytuacji spowodowanej naciskiem sił niemieckich (Krzyżacy i Branden-burczycy). Zawarł on 15 lutego 1282 r. w Kępnie układ z Przemysłem II księciem wielkopolskim, na mocy którego po śmierci Mściwoja Pomorze Gdańskie miało przypaść drugiemu sygnatariuszowi traktatu. Niedługo jednak Przemysł II sprawował władzę w Gdańsku, po śmierci Mściwoja II (1294) został zamordowany w Rogoźnie w 1296 r. Po jego śmierci na krótko tylko przejął władzę książę Leszek, syn Sambora II z Tczewa.
W styczniu i czerwcu 1298 r. bawił w Gdańsku "Władysław Łokietek, obejmując tu władzę.
Najstarszy zachowany dokument, wystawiony i opatrzony pieczęcią przez władze miejskie Gdańska, pochodzi z 1299 r. Pieczęć zdobna jest sylwetką dwukasztelowej kogi, statku kupieckiego używanego na Bałtyku od XII w. Napis na pieczęci brzmi: SIGILLUM BURGENSIUM IN DANTZIKE. Nie można z całą pewnością stwierdzić, że był to najdawniejszy herb miasta. Szereg miast nadbałtyckich używało w tym czasie podobnych znaków na pieczęciach. Statek kupiecki mógł po prostu oznaczać portowy charakter Gdańska.
Powrót Gdańska pod władzę Łokietka nie przyniósł trwałego pokoju miastu. Król przybył ponownie do Gdańska w grudniu 1306 r., lecz osadzony tu poprzednio przez Wacława II czeskiego palatyn Święcą popadł w konflikt z Łokietkiem. W 1308 r. sprowadzone przez Święcę zastępy Brandenburczyków stanęły pod bramami miasta. Rezydujący w gdańskim zamku kasztelan Bogusza zwrócił się o pomoc do Krzyżaków, którzy wprawdzie wypędzili Brandenburczyków, lecz pozostali w Gdańsku. W nocy 13 listopada 1308 r. podstępnie wdarli się do miasta, paląc je i mordując mieszkańców. Zakończył się słowiański okres historii Gdańska trwający nie mniej niż trzy i pół wieku.
Okres krzyżacki 1308—1454
Walki prowadzone przez Łokietka z Zakonem nie dały rezultatu. Bezskuteczne pozostały starania o odzyskanie Pomorza mimo wygranych procesów polsko-krzyżackich. Syn Łokietka, Kazimierz Wielki układem kaliskim z 1343 r. "darował" Gdańsk Zakonowi.
Krzyżacy osiedliwszy się po zajęciu Gdańska na terenie dawnego zamku książęcego, przystąpili do rozszerzania go. Już w 1312 r. wydali dokument lokacyjny dla przesiedlonej na teren podgrodzia ocalałej z rzezi ludności Starego Miasta, zwąc tę osadę Hackelwerk (Osiek). W 1343 r. nadali prawo miejskie Głównemu Miastu. Główne Miasto (zwane po niemiecku Rechtstadt) jest określane w dokumentach łacińskim mianem urbs princi-palis, urbs primaria, a ponad pół tysiąca lat temu pojawiła się polska nazwa — Prawe Miasto. Terytorium Głównego Miasta wyznaczały początkowo ulice: Ogarna, Szeroka, Targ Węglowy, a